Në nderim të poetit Bajazit Cahani (1945 – 2015)
Në 5 vjetorin e vdekjes
Poet rebel, antikonformist qysh me librin e parë “Në pritje” /1972/
Vazhdimisht në kërkim të lirisë, që shkruante rrallë e rrallë, si të priste muzën të vinte kur i duhej.
I vlerësuar dhe jo, shpesh i anashkaluar, megjithatë e la dritën e vet poetike.
Shpresoj se në një ditë të kthjellët, mendjet e qeta të letërsisë do ia japin vendin e merituar…
Nga Bajazit Cahani
VARRIN E KAM NË MAJËN E PASHTRIKUT
HAS i dhëmbshur,
Më dhe djepin,
Unë fjalën ta ruajta,
Varrin, pse s’ma jep?
Dije, pra,
Varrin tim pellazgjik
Në Majën e Pashtrikut e kam
Aty, në një rrafshnaltë,
Në një lëndinë
Aty kuvendoj me Sharrin, Korabin e Tomorrin,
Aty,
Në qetësinë e përjetshme,
Unë kuvendoj lirshëm vetëm me Perëndinë…
Aty,
Ku BOGDANI i madh foli shqip
“Veshë me diell
Mbath me hanë